En la cama

2005ean Valladolid-eko zinemaldian epaimahaiaren sari nagusia irabazi zuen En la cama filmeak. Ustekabez jasotako saria izan zen, Caché bezalako filmak garaitu baitzituen. Agian ezberdina izateagatik edota tabuak baztertuz pertsonaien biluztasuna (fisikoa eta espirituala) eroso bihurtzen dituelako. Baina ukaezina da logela batek eskaini ditzakeen plano umilekin baliatuz zerbait transmititzeko gai den filma dela.
Kasualitateak eta kimikak bi ezezagun batzen ditu motel bateko logelan. Sexua eta elkarrizketa dira argumentu ezohiko istorioaren gidari, ez baitago hasiera, korapiloa eta amaiera finkatzerik. Elkar ezagutzen diren bi pertsonen istorioa eta ordu batzuk batera igarotzean konfiantzak jokatzen duen paper garrantzitsua islatzen du. Gezurrekin hasten da etorkizunik gabeko harremana, baina solasaldi lasaiek inork ezagutzen ez dituen sekretuak aitortzean egiten dute eztanda. Badirudi batzuetan ezezagunek betetzen dutela bizitzak sorturiko hutsuneak eta holakoetan hobe dela inoiz gehiago ikusiko ez den pertsonarengan fidatzea.
Hamaika plano ezberdin konbinatuz, Matias Bize zuzendari gazteak, filmeak estetikoki ez duen xarma txertatzen saiatzen da. Hala ere, nabaria da eszenatoki bakarrak zirrara eranzten diola. Mesedetan esan daiteke tempo narratiboa mantentzeko gai dela eta ez duela gainbeherarik.